Boško Savković, pisac i novinar, uhapšen je u nedelju oko podne u svom stanu, pod sumnjom da je nosio transparent na kom je bila lutka „obešenog predsednika Srbije Aleksandra Vučića“.
Kako je rekla Boškova ćerka, Emilija, četvorica muškaraca pojavila su se kod njih na vratima bez ikakvog naloga za privođenje. Kaže da se nisu legitimisala.
Priveden je na informativni razgovor oko lutke koja se pojavila na njihovom transparentu koji su nosili na protestu „Srbija protiv nasilja“.
Kako je za Danas rekla Boškova ćerka, Emilija, četvorica muškaraca pojavila su se kod njih na vratima bez ikakvog naloga za privođenje. Kaže da se nisu legitimisala.
– Nas 15 se skupilo kod spomenika (Trg Nikole Pašića). Transparent je sve vreme bio tu i na slikama se pojavila i neka lutka. Čekamo šta će biti. Reč je o lutki koju premijerka Srbije kači na tviter nalog. Transparent je i dalje kod nas, gledamo u njega. Inspektori koji su došli su ga videli. Ali sa lutkom nemamo veze – , kaže Emilija dodavši da je samo njihova grupa koja je krenula od Trga Nikole Pašića brojala 17 – 18 ljudi.
Ona napominje da je njen otac, Boško Savković, osnivač satiričnog lista „Naša krmača“, simbola borbe za slobodu novinarstva, kog su Vučićevi ljudi tukli po ulicama.
Bošku Savkoviću, prema poslednjim nezvaničnim informacija, danas će biti doneta presuda kojom se osuđuje na 30 dana zatvora zbog ugrožavanja nacionalnog poretka na protestu „Srbija protiv nasilja”.
KO JE BOŠKO SAVKOVIĆ
Boško Savković je početkom osamdesetih godina radio na radio programima „Ritam srca“ i Index 202. Od 1985. godine piše u studentskim novinama „Student“ gde objavljuje do 1987. godine.
Tokom poznate političke afere Glogov kolac, koja je u proleće 1987. kroz obračun sa novinarima i slobodnim novinarstvom najavila dolazak na vlast Slobodana Miloševića, ostaje uz redakciju koja je smenjena nakon mnogih nasrtaja Gradskog i Univerzitetskog komiteta Saveza komunista. Tokom 1987. i 1988. godine objavljuje u omladinskim novinama – Mladost, NON, Stav, Polet…
Pred raspad bivše SFRJ počinje da objavljuje u jednom od najtiražnijih političkih magazina tog vremena, Politikinom magazinu „Intervju”. Od 1989. „Intervju” mu postaje matična redakcija, a piše i za mnoge druge novine širom Jugoslavije.
Od samog nastanka RTV Politika realizuje vlastite političke talk show emisije, kako na TV tako i na radio programu.
Tokom boravka u Njujorku 1989. godine završava rukopis prve svoje knjige „Lažnoborci trče počasni krug” koja se bavi problematikom lažnih boraca i njihovih penzija na teritoriji bivše SFRJ. Po toj knjizi, TV Beograd 1990. snima istoimeni dokumentarni film.
Kako je počeo rat u bivšoj Jugoslaviji, Savković postaje i ratni dopisnik lista „Intervju” i drugih beogradskih novina. Mnoge TV reportaže sa ratišta koje je snimio, emituje i TV Politika.
Dubrovnik, Vukovar, Knin, a nakon toga i nova otvorena ratišta u Bosni i Hercegovini, za Savkovića postaju novinarska opsesija.
Ponosan što nikada tokom rata nije uzeo nikakvo oružje u ruke, a u stalnom ratu sa cenzurom u medijima koja tih godina vlada u srpskom društvu, napušta srpsko novinarstvo u proleće 1993. godine. Zarekao se da nikada više neće napisati ni reč za oficijelne srpske medije. Izuzev „Politikinog zabavnika” u kome i danas povremeno objavljuje autorske tekstove.
Početkom 1993. godine osniva svoju privatnu Agenciju za marketing „Alternativa” koja i danas radi na području TV produkcije, izdavaštva, grafičkog i WEB dizajna.
U proleće 1994. godine objavljuje drugu knjigu „Silovanja sedme sile” koja se bavi novinskim aferama i smenama urednika i novinara u jugoslovenskom i srpskom novinarstvu od 1945. do 1993. godine.
Godine 1996. godine postaje jedan od osnivača satiričnog lista „Naša krmača” koja je bila i ostala simbol borbe za slobodu novinarstva cele jedne generacije – jedna od najtvrđih tačaka otpora Miloševićevom samovlašću. Prisluškivanja, pretnje, batine, obijanje redakcije Savkoviću su postala svakodnevnica.
U jesen 1997. godine objavljuje treću knjigu „Misterije koje su izmenile Srbiju”. Zbog velikog pritiska na medije tokom poslednje godine Miloševićeve vlasti, privremeno prestaje sa izdavanjem „Naše krmače” juna 2000. godine, da bi redakcija ponovo nastavila sa radom već u decembru nakon 5. oktobra.
U septembru 2000. godine neposredno pred pad režima Slobodana Miloševića, objavljuje i knjigu „Sa druge strane” – zbirku uvodnika u list „Naša krmača”. „Naša krmača” bez dinara dotacije od strane bilo koje pozicione ili opozicione struje, nastavlja sa radom i nakon demokratskih promena u Srbiji. Kritikujući bespoštedno sve greške novih vlasti, konačno prestaje sa radom 2004. godine.
Sa grupom prijatelja koji su izdali fototipsko izdanje Miroslavljevog jevanđelja od 1998. godine radi na promovisanju ovog rukopisa koji je proneo slavu srpske kulture kroz ceo svet i postao deo UNESCO zbirke „Pamćenje sveta”. Kroz produkciju filma „U početku beše reč” i predavanja održanim širom zemlje i inostranstva, Savković i danas promoviše ovo izuzetno delo srednjovekovne srpske kulture.
Savković je 2008. godine osnovao festival turističkog i ekološkog filma Silafest koji se i danas održava u Velikom Gradištu, na obali Dunava. Silafest je danas deo porodice CIFFT koja je pod patronatom Svetske turističke organizacije Ujedinjenih nacija – UNWTO. U lancu CIFFT se nalaze festivali u Los Anđelesu, Njujorku, Kanu, Varšavi, Berlinu i još 12 velikih gradova širom sveta.
Rođen je u Beogradu gde je i diplomirao prava na odseku za Međunarodno pravo.
(Tpknews.com/Mediji)
